-
1 end
[ɛnd] 1. n 2. vtkończyć (skończyć perf), zakańczać (zakończyć perf)3. vito stand on end — hair stawać (stanąć perf) dęba
to bring to an end, put an end to — kłaść (położyć perf) kres +dat
to this end, with this end in view — w tym celu
Phrasal Verbs:- end up* * *[end] 1. noun1) (the last or farthest part of the length of something: the house at the end of the road; both ends of the room; Put the tables end to end (= with the end of one touching the end of another); ( also adjective) We live in the end house.) koniec2) (the finish or conclusion: the end of the week; The talks have come to an end; The affair is at an end; He is at the end of his strength; They fought bravely to the end; If she wins the prize we'll never hear the end of it (= she will often talk about it).) koniec, zakończenie3) (death: The soldiers met their end bravely.) śmierć4) (an aim: What end have you in view?) cel5) (a small piece left over: cigarette ends.) resztka, końcówka2. verb(to bring or come to an end: The scheme ended in disaster; How does the play end?; How should I end (off) this letter?) (s)kończyć się- ending- endless
- at a loose end
- end up
- in the end
- make both ends meet
- make ends meet
- no end of
- no end
- on end
- put an end to
- the end -
2 end up
vito end up in — ( prison etc) kończyć (skończyć perf) w +loc, trafiać (trafić perf) do +gen
he ended up in tears — skończyło się na tym, że wybuchnął płaczem
* * *1) (to reach or come to an end, usually unpleasant: I knew that he would end up in prison.) skończyć (źle)2) (to do something in the end: He refused to believe her but he ended up apologizing.) skończyć na -
3 July
[dʒuː'laɪ]nlipiec mat the beginning/end of July — na początku/pod koniec lipca
during July — w lipcu, przez lipiec
each/every July — co roku w lipcu
* * *(the seventh month of the year, the month following June.) lipiec
См. также в других словарях:
i (na tym) koniec — {{/stl 13}}{{stl 7}} zwrot, którym mówiący kończy swoją wypowiedź, stwierdzając stanowczo, że coś jest definitywnie zamknięte, do czegoś nie będzie powrotu, więcej nie będzie się o tym mówić itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zostaniesz w domu i na tym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. końca; lm D. końców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś się kończy; punkt, linia lub płaszczyzna stanowiąca granicę, ramę czegoś; brzeg, czubek, kraj, kraniec … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
koniec kropka — {{/stl 13}}{{stl 8}}oper. met. {{/stl 8}}{{stl 7}} jest emocjonalnym zakończeniem wypowiedzi mówionej, potwierdza poprzednie treści : {{/stl 7}}{{stl 10}}I w tym olbrzymim kościele było nas sześć babek, koniec kropka. (Z) {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koniec — 1. Bez końca «bardzo długo, wciąż, bezustannie»: (...) nie potrafią niczego zrobić szybko, będą się bez końca naradzać. GW 06/04/2000. 2. Czeka, spotka kogoś marny koniec «czeka, spotka kogoś zła, żałosna, smutna przyszłość, nędza, opuszczenie w… … Słownik frazeologiczny
cześć [koniec] pieśni — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mówiący wyraża tym zwrotem przekonanie, że to już koniec czegoś, nie ma nic więcej do zrobienia, jakaś sprawa jest definitywnie zamknięta, zupełnie oczywista; koniec, po zawodach : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… … Słownik języka polskiego
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny
świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po … Słownik języka polskiego
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego